ako? nagbablog?

may diary ako, hindi kay mara o clara, sa akin talaga iyon. I was in highschool nang mag-umpisa akong magsulat sa notebook. College ako bumuo ng mga tula. May isang notepad akong nasulatan lahat ng papel, and since mom is miles away from us, pinadala ko sa kanya yun, para mabasa nya ang araw araw na kwento ng buhay ko (hayyzz..minsan kasi ang hirap magkwento sa phone kaya ayun pinadala ko journal ko…binasa kaya nya??) nalala ko, may nakitang pira pirasong papel mga kaberks ko sa kwarto ng pinsan ko(nakitulog ako dati sa kanila), laman ng papel ang mga kwentong lihim na pag-ibig. Hayyyzzz..deny aketch. Akala nyo lang ako, pero hindi..hindi, sabay kantang… i swear by the the moon and the stars in the sky and I swear….. At hindi ko alam kung sino, ano, at paano.....anyway,

Blog? Computer? Internet? Hindi malawak ang kaisipan ko sa blog, narinig ko lang minsan isang araw sa aking pagmumuni. At nang maluwag ang schedule ko (tanda ko, wala akong taping sa kapamilya noon..ahihihi toink!) binuksan ko computer at nag sign in sa blogspot. Susyal na ako, hindi lang pang notebook, pang internet pa ang drama ng aking diary..ahihihi

Life blogger ako,,,uu aminado ako. Kasi gusto kong kausap sarili ko weh. Bakit ba? Eh dito ako Masaya eh. Gusto ko istorya ng buhay ko (mababaw man o mababaw)at least it helps lessen the load I carry kapag nagkukwento ako. Marami namang writers,researchers, reporters,at lalu nang maraming politicians dyan. Hayaan ko na silang mamroblema ng bongang bongga sa pinas, sa war, sa global crisis, sa oil price. Don’t get me wrong. Hayyzzz…I do extend a helping hand,,,,,everytime I help, everytime I impart knowledge, binubuhay nya dugo ko and it makes me go hungry for more. Just recently i…ooopppss tsaka na kwento..tapusin ko muna itechi.

I joined a contest sa blog. Nanalo ako, tama nanalo ako ng salapi. Natuwa ako, wow! Biruin mo nakikipaglokohan lang ako,,este nagsusulat lang ako yet may premyo akong matatanggap. PERO (capital letters yan ah, with a capital P) the biggest prize I received ay ang mga taong nakikilala ko sa sa mundo ng blogosperyo. Sa buhay mas gusto natin ang soft and easy road. And when the rough and winding road na ang ating tinatahak, hirap na hirap tayong humakbang. Strangers they may be, dahil sa kanilang mga kwento, dahil sa kanilang mga comment, dahil sa kanilang mga paalala…somehow..somehow it lessen the load we carry..(parang sinabi kona yun ahh,,ahihihi..serious mode daw ba…toink!)

I never thought na mag-eenjoy ako dito...

p.s.
galing ito kay mareng jen. ano ba ang rules? hayyzzzz.....di ko na ipapasa, hamo na. pero parang gusto kong ipasa..hahahaha..ang gulohhh...ano ba talaga lola..uu, ipapasa ko, tutal bagong dating ka, tagal mong nawala, eh nag-alala kami sa iyo,at ngayon ika'y nagbabalik....eto ang salubong ko sa iyo....kafatid na saul ...oisst gawin mo ah