si kapatid

ang aming bunso. dahil bunso, may pagka spoiled. Kung anong hingin, madalas pinagbibigyan. Hayaan mo na, madalaas kong marinig sa bibig ng aking inay. Malambing kasi ito eh, joker pa. at sinadsbihan ko ng I love you,,,hahaha..uu ina-I love you ko yan,,,,hug and kiss ko pa….pero ayaw na ayaw nyang naka=akbay ako sa kanya kapag nasa mall kami,,,hehe baka isipin daw ng tao mag un kami,,,nyahahahha…pero ako pilit kong kinukuha ang braso nya,,,,

June 2007 nang sabihan nya kami na pupunta sya sa Qatar para magtrabaho.going 22 ang edad nya nun.. Kasama nya ang pinsan ko na makikipagsapalaran at magpapalipas ng oras. Ayaw kong pumayag, may pangamba at pag-alala kong pinahiwatig yun sa aking magulang. At ganoon din sila. Ang bunso kasi namin hindi pa naranasang magtrabaho. Sa bahay, bihira kong makitang may hawak na tambo at basahan yan para maglinis. Madalas kasama nya mga pinsan at kaibigan. naglalaro sa computer, nagbabasketball, nag-iinuman. Pero mapilit sya, at sa bandang huli napapayag na nya rin kami. para matutunan nya ang buhay, para magmature sya, yan ang dinahilan namin sa aming sarili.

September 2007 ng makaalis sya. hindi sya masyadong nalungkot kasi magkasama sila sa trabaho ng pinsan ko at ng kaibigan nya. Dahil naka 24/7 ang internet connection, madalas din kaming magchat. Pero umuwi ang pinsan ko at kaibigan nya noong November 2008. Naiwan syang mag-isa sa kwarto, mag-isa sa Qatar. Tatapusin daw nya ang 2year contract nya. Matagal pa. kahit anong tingin ang gawin ko sa kalendaryo, matagal pa ang pagtitiis ni brother. noong february tinanong nya ako kung pwede na raw syang umuwi....sinabi ko sa magulang ko,,pumayag naman sila,,ayun na set na namin sa mayo ang uwi nya. kaso, biglang nagbago na naman pasya nya. tatapusin na daw nya contract nya (na namannn..) pero siguro, napapagod na sya doon at na hohomesick na sya.first time nyang magtrabaho at first time nyang malayo sa amin ng matagal....

noong makalawa, nabasa ko message nya, uwi na raw talaga sya...hindi ko pa sya nakakausap pero nag reply ako sa kanya,,,na ayusin na nya mga papeles nya doon at anytime pwede na syang bumalik dito sa pinas para makapiling namin.....yun din sabi ko sa text ko kagabi...ayun nag reply na naman na hindi daw sya uuwi...
ang gulo nyah...

tuwing napapagod sya sa trabaho, tuwing namimiss na nya kami, binibigkas nya ang katagang..gusto ko ng umuwi...siguro sa puso nya, gusto na nya talagang umuwi, kaso nag titiis lang. si kapatid...nananabik na rin akong mayakap sya. pero proud ako dun, kasi nakayanan nya at kinakaya nya.