Mood: happy!

Reason: hindi dahil uminom ako ng enervon c na vitamin, hindi rin dahil happee toothpaste ang gamit ko kundi ang puso ko ay tumitibok tibok…..ayyyy,,hindi dahil natagpuan ko na ang aking pag-ibig kundi at long last for 8 years or long pa(!?) I haven’t talk to a friend eh finally the cold war has ended.

Dahil sa mga circumstances na nangyari sa aming paligid, naging mailap kami sa isa’t isa. Pero noong nakaraan gabi, siguro si Lord gusto nang maibsan ang bigat na aking nararamdaman, it was time for us to forget all the bad things happened, time for us to mend the broken heart (naks naman!!!...as if).

Sympre dahil sa sobrang tagal na naming hindi nag-uusap, ayun reminisce kami ng past. 8 years na no talk, omg! Tlga…I didn’t recognize her voice, parang naging mature na, pero soft spoken pa rin. She has one son na, though everybody thinks napag-iwanan na nila ako (eh ok lang, kapag ako nagkaroon ng baby, eh luma na yung baby nila nun…hahahahah).

Hayyyyy……tagal ko ring hinintay na maging malapit kami muli sa isa’t isa. Gosh, I miss her! She is one friend na talagang I cherished. Hindi naman kami actually nag-away, yung mga nakapaligid lang sa amin…hayyy mahabang kwento un, kaya since okei na kami, nevermind na na lang. I know hindi na maibabalik yung dati naming bonding sa isa’t isa pero still, atleast I am at peace na with myself and with her

Lord, thank you! Mmmuuuahhhh!